பிரபந்தம்

ஓரல் ராபர்ட்ஸ் என்ற போதகர் இயேசு கிறிஸ்துவின் அற்புதங்களை பற்றி பிரசங்கம் செய்வார் . ஒவ்வொரு நாளும் தன்னை நாடி வந்த மக்களுக்காக மனதுருகி ஜெபிப்பார்.ஒரு நாள் கூட்டம் அதிகமாக இருந்ததால் .,

எல்லோருக்காகவும் ஜெபம் செய்து முடித்ததும் களைப்பு அதிகமானது. காரில் ஏற சென்ற அவரை ஒரு பெண் வழிமறித்து.,

" ஐயா எனக்கு தீராத வியாதி இருக்கிறது ., நீங்கள் தொட்டாலே எனது வியாதி குணமாகிவிடும் ., எனக்காக ஒருசில நிமிடங்கள் ஜெபியுங்கள் " என்று மன்றாடினார் !

காரில் எறசென்றவரை தடுத்த அந்த மூதாட்டியின் மீது கோபம் கொண்ட ராபர்ட்ஸ் ., எனக்கு நேரமாகிவிட்டது என்று கூறிக்கொண்டே அந்த மூதாட்டியை இடித்து தள்ளிவிட்டு காரில் ஏறி சென்றார்.

அடுத்த நாள் கூட்டம் கூடியதும் அந்த மூதாட்டி முதல் ஆளாக மேடையில் ஏறி பேசத்த் துவங்கினார்.!

"அன்புள்ள மக்களே! நேற்று நான் இந்த போதகரை சந்தித்து என்னை தொட்டு என் வியாதியை நீக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டேன்... அவர் என்னை தொட்டுத் தள்ளி விட்டார். எப்படியோ எனக்கு சரியாகிவிட்டது. இது அவர் கை என்மேல் பட்டதால் தான்  நடந்திருக்கிறது என்று நம்புகிறேன்.,!"  என்றார்.

போதகருக்கு கண்ணீர் பெருகியது.,ஆண்டவரே அவரின் முன் வந்து பேசுவதை போல் இருந்தது
"நான் உனக்கு கொடுத்த வரத்தினால் ., நீ விரும்பினாலும், விரும்பாவிட்டாலும் அந்த பெண்ணுக்கு  நோய் குணமாகி அற்புதம் நிகழ்ந்துவிட்டது..!நீ அன்போடு நடந்து கொள்ளாததால் உனக்கு இந்த அர்ப்புதத்தில் பங்கோ பலனோ இல்லை." என்று அவருக்குள் ஒரு குரல் ஒலித்தது அதை இயேசு கிறிஸ்த்துவின் குரலாகவே கருதினார்.

அன்பில்லாத சேவையால் எந்தப் பலனுமில்லை! தேவனுடைய பிள்ளைகளாகிய நாம்! சாதியால்.,பிறப்பால் ,நிறத்தால் ,பணத்தால், வேறுபட்டாலும்  அன்பை எல்லோருக்கும் சமநீதியாய் வழங்க வேண்டும் ! எல்லா செயல்களிலும் அன்பினை குழைத்துச் செய்ய வேண்டும்!

யோக: கர்மஸூ கௌசலம் !
--------------------------------------------------------------------------------
பொருள் : செய்வதை செம்மையாக செய்வதே யோகம்
--------------------------------------------------------------------------------
விளக்கம் : செயல்களில் இது சிறிது இது பெரிது என்ற எண்ணம் மனித சிந்தையை விட்டு அகன்று, "செய்கிற செயல்கள் யாவும் சிறப்பே" என்று என்னும் நிலை வரின்., கருணா மூர்த்தியே அதுவே நான் உன்னை உணர்ந்து  உன்னிடம் வந்து சேர்கிற நொடி ஆகும்!

அநித்தியத்தை நித்தியமென்று
ஆதரவாய் எண்ணுதே
தனித்திருக்கேன் என்குதே
தனைமரக்கேன் என்குதே
- பட்டினத்தார்

பொருள் :

தாமே தமக்குச் சுற்றமும் தாமே
தமக்கு விதிவகையும்
யாமார் எமதார் பாசமார்
என்ன மாயம் !
                                 -மாணிக்கவாசகர்

உன் வலிகளை முற்றிலும் உணர்ந்து அதற்கு நிவாரணம் தருகிறவனும், உன் விதியை அறிந்து உனக்காகவே உன் கூடவே இறுதி வரை வரக்கூடியவனும் , உன் சுற்றமும், நட்புமாய் , உனக்கே உரியவன் ஒருவன் உலகில் இருக்கிறான்! அவன் தான் " நீ "!

எத்தனையோ தேர்ந்தாலும் என்னாலே இன்பமுண்டோ
சிந்துருவே இன்பச் சிவமே பராபரமே
                                                                         - தாயுமானவர்
பொருள் :
"உயிர்கள் அனைத்தும் அரியும் சிவனுமே!" இறைவனின் படைப்பினாலான அத்துனை மனிதனையும் இறைவனின் வடிவமே என்று உணரத் தொடங்கியவனுக்கு வாழ்வொன்றும் கடினமில்லை!

ஆதிமுதலாகி நின்ற அரிஎன்ற அட்சரத்தை
ஓதியறிந்து உள்ளே உணர்வதினி எக்காலம் ?
                                                                           - பத்திரகிரியார்
பெருமாளையும் , சிவனையும் உருகி வணங்குவதோடு முடிந்து விடுவதில்லை ஆன்மிகம்! மண்ணில் வாழும் மாந்தர்கள் யாவரும் கடவுளின் வடிவம் என்று அன்பு செய்யத் தொடங்கும் போது நம்மில் ஆன்மிகம் முழு உயிர் பெறுகிறது  !

    

               பொருள்கருவி காலம் வினையிடனோடு ஐந்தும்
              இருள்தீர எண்ணிச் செயல்
                                                                                                   -திருக்குறள்

"என் கைகள்தாம் என் முதல் மேல்துணியாகும். எத்தனை கம்பளி போர்த்துக்கொன்டாலும் அதற்கு ஈடாகுமா!"
                                      - பகவான் ஸ்ரீ ரமண மகரிஷி

என்பதற்கு ரமணர் ஓர் அற்புத எடுத்துக்காட்டு !

நிறையுடைய நெஞ்சின் இடையை போற்றி
நீங்காதுஎன் னுள்ளத் திருந்தாய் போற்றி .
                                                         -அப்பர்
இனி உன்னையன்றி வேறேதும் தேவையில்லையே!

ஆங்காரம்  உள்ளடக்கி ஐம்புலனை சுட்டறுத்துத்
தூங்காமல் தூங்கிச் சுகம்பெறுவது எக்காலம்
                                                                   -பத்திரகிரியார்
என்னை நானே திருத்தி கொள்ளும் பக்குவத்தை எனக்குத் தந்தருள் பராபரமே !

ஏத்தார் பிழைப்பேனோ எந்தையே நின்னருட்கே
பித்தனானேன் மெத்தவுனான் பேதை பராபரமே .
                                                                        -தாயுமானவர்

நித்தியமொன் றில்லாத நீர்க்குமிழி போன்றவுடர்
கித்தனைதான் துன்பமுண்டோ அண்ணே பராபரமே.
                                                                            - தாயுமானவர் 
பொருள் :
என் தலைவிதி எழுதிய எம்பெருமானே !
நீ தண்ணீர் !
நான் அதில் வெறும் நீர்க்குமிழி !
நிலையில்லாத இந்த நீர்க்குமிழிக்கும் 
நீ இத்தனை துன்பத்தை ஏன் கொடுத்தாய்?

ஆவியொடு காய மழிந்தாலும் மேதியினில்
பாவிஎன்று நாமம் படையாதே - மேவியசீர்
வித்தார முங்கடம்பும் வெண்டாம் - மடநெஞ்சே
செத்தாரை போலத் திரி .
                                                            -பட்டினத்தார்


பொருள் :
 வாழும்போதே சாகிறவர்கள் யாரோ ( இலட்சியத்திற்காக , முன்னேற்றத்திற்காக பாடுபடுபவர்கள் )அவரே செத்த பிறகும் வாழ்கிறவர்கள் ஆவர்  !

எத்தனையோ அண்டத்து இருந்தவர்கள் எத்தனைபேர்
அத்தனைபேர் உண்டாலும் அனுவுங் குறையாண்டி !
                                                                           - பட்டினத்தார்

எம்பெருமானே ! நீவிர் அல்ல அள்ளக் குறையாத அட்சய பாத்திரம்!
உன்னை சொந்தமாக்கி கொள்ள எவர் தான் விரும்ப மாட்டார் ??

குறியாகக் கொண்டு குலமளித்த நாயகனை
பிரியாமற் சேர்ந்து பிறப்பறுப்ப தெக்காலம் ?
                                                    -பத்திரகிரியார்

இகமுழுதும் பொய்யெனவே
எயத்துனர்ந்தால் , ஆங்கே
மிகவளர் வந்தஅருள்
மெய்யே - அகநெகிழப்
பாரீர் ஒருசொற் படியே அனுபவத்தை
சேரீர் ; அதுவே திறம் .
                                           - தாயுமானவர்

பொருள் :
மாயைகள் எனும் ஆசைகள் நிறைந்த உலக வாழ்க்கை ஒரு பொய் மான் போன்றதாகும் !
அவ்வாசைகள் கடந்து உன்னை வந்து சேர  அருள் புரிவாயாக இறைவா!! 

பார்க்கின் அண்டபிண்டப் பரப்பனைத்தும் நின்செயலே
யார்குஞ் செயலிலையே ஐயா பராபரமே.
                                                                         - தாயுமானவர்

 பொருள் :  
உலகின் ஒவ்வொரு நிகழ்வும் இறைவா உன் செயல் !
என் செயல் என்பது அன்பு செய்வது மட்டுமேயன்றி வேறொன்றுமில்லை! 
எல்லாம் அவன் செயல்

உண்டு உடுத்துப் பூண்டு இங்கு உலகத்தார் போல்திரியும்
தொண்டர்வினை யாட்டே சுகங்காண் பராபரமே !
                                                                                        - தாயுமானவர்

அன்பும் சிவமும் இரண்டென்பர் அறிவிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆறும் அறிகிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆறும் அறிந்தபின்
அன்பே சிவமாய் அமர்ந்திருந்தாரே
                                                                     - திருமந்திரம்